Résumé
De auteur stelt vast dat in onze cultuur 'zorgen voor' steeds is beschouwd als een natuurlijke eigenschap van de vrouw, resulterend uit het moederschap. Ook in feite zijn het steeds de vrouwen die de huishoudelijke en zorgtaken op zich nemen. De auteur duidt in dit verband op het dubbele woordgebruik in het Engels : men spreekt er van 'caring of' en 'caring for'. 'Caring of' betekent het verzamelen van voldoende materiële middelen om het gezin te onderhouden en wordt vnl. in relatie tot de man gebruikt. Met 'caring for' doelt men op de zorgtaken die de vrouw binnen het gezin op zich neemt. Dat zorgarbeid, die de vrouw enerzijds tot de belangrijkste overdraagster van de cultuur maakt en haar anderzijds vaak confronteert met negatieve situaties (zoals handicap, ziekte, ouderdom), nochtans niet ernstig wordt genomen blijkt, aldus de auteur, uit het feit dat in het formele circuit vaak de nodige diensten ontbreken.