Résumé
Op veel plekken worden de rechten van vrouwen en meisjes ter discussie gesteld en met voeten getreden. Instabiliteit, kwetsbaarheid, conflicten, de klimaatverandering en milieuaantasting, migratie, gedwongen ontheemding en recentelijk de COVID-19-pandemie zijn enkele van de kritieke factoren die ongelijkheden versterken en de moeizaam geboekte vooruitgang ondermijnen. Maatschappelijke organisaties, waaronder vrouwenrechtenorganisaties, worden geconfronteerd met een steeds kleiner wordende burgerlijke, maatschappelijke en democratische ruimte. Het herstel na COVID-19 moet worden aangegrepen als een kans om structurele ongelijkheden aan te pakken en inclusievere samenlevingen op te bouwen. De COVID-19-pandemie heeft in vele delen van de wereld een zware tol geëist in de zin dat feminicide en gendergerelateerd geweld, met inbegrip van huiselijk geweld, aanzienlijk zijn toegenomen De gevolgen van de COVID-19-pandemie treffen vrouwen in het bijzonder, aangezien zij oververtegenwoordigd zijn in sectoren die negatieve gevolgen ondervinden van de crisis, in onzekere en informele banen en in de zorgsector (onder meer in de sectoren onderwijs, sociaal werk en gezondheidszorg, en als huishoudelijk personeel). Bovendien dragen zij ook de steeds zwaardere last van onbetaalde zorgtaken. Dit onderstreept de dringende noodzaak om niet-discriminerende en inclusieve sociale beschermingsstelsels vast te stellen, te zorgen voor formele werkgelegenheid, arbeidsrechten en uitkeringen op basis van arbeid uit te breiden tot werknemers in informele en onzekere banen en bijzondere aandacht te besteden aan het verbeteren van de arbeidsomstandigheden en de beloning van zorgverleners. In crisissituaties, met inbegrip van de wereldwijde COVID-19-pandemie, heeft het sluiten van scholen het risico op kinderarbeid, huiselijk geweld, seksuele uitbuiting, zwangerschap op jonge leeftijd en kindhuwelijken, huwelijken op jonge leeftijd en gedwongen huwelijken doen toenemen Er is een verschuiving nodig die verder gaat dan gendergelijkheid in cijfers, en die zich toespitst op de manier waarop het onderwijssysteem gendergelijkheid vooruit kan helpen. De COVID-19-crisis heeft de essentiële gezondheidsdiensten en de toegang tot veilige geneesmiddelen en vaccins verder aangetast, wat de moedersterfte en het aantal ongeplande zwangerschappen heeft doen toenemen. Het optreden van de EU moet bijdragen aan: een betere algemene dekking van de gezondheidszorg via duurzame en veerkrachtige gezondheidsstelsels en billijke toegang tot essentiële diensten en informatie, met inbegrip van diensten inzake seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, kraamzorg en het vermogen om overdraagbare en niet-overdraagbare ziekten te behandelen, met bijzondere aandacht voor vrouwen en meisjes met een handicap; daarbij moet rekening worden gehouden met de verstoringen van de toegang tot zorg als gevolg van de COVID-19-pandemie; het waarborgen van de beschikbaarheid van en gelijke toegang van vrouwen tot diagnostiek, vaccins en behandelingen voor COVID-19. Het effect van de COVID-19-pandemie heeft het belang van de agenda inzake vrouwen, vrede en veiligheid aangetoond bij het aanpakken van de toegenomen dreiging van geweld en het betrekken van vrouwen via de nexus veiligheid/gendergelijkheid. De doelstellingen van de EU inzake vrouwen, vrede en veiligheid moeten onder meer worden verwezenlijkt via politieke en diplomatieke betrokkenheid van de EU-leiders, en door het integreren van een genderperspectief en het waarborgen van de participatie en het leiderschap van vrouwen op alle gebieden die verband houden met vrede en veiligheid. Het is ook noodzakelijk specifieke maatregelen te nemen, waaronder gerichte opleidingen voor strijdkrachten, justitie en veiligheidsdiensten.
[Bron: website: eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=CELEX%3A52020JC0017&qid=1608545383508#document1]