Résumé
In dit artikel vraagt Hedwige Peemans-Poullet zich af waarom vrouwen het heersende beeld van het 'ideale gezin', dat een mannelijke kijk op de werkelijkheid reflecteert en waarop vele politieke beslissingen berusten, mee onderschrijven. Door een historische analyse te maken van gezinsvormen en gezinsbelevingen poogt zij aan te tonen dat nergens in een ver of meer recent verleden dit ideaal werkelijkheid was. Vrouwen hoeven zich niet schuldig te voelen. Zij moeten er daarentegen voor zorgen dat dit ideaalbeeld doorbroken wordt, om vertrekkend vanuit de door hen beleefde realiteit een eigen identiteit, een eigen kennen en een eigen politieke positie op te bouwen.