Korte inhoud
An Hermans schetst kort hoe in de loop van de geschiedenis het mens- en maatschappijbeeld van de westerse cultuur voor vrouwen steeds discriminerende effecten heeft gehad. Zij staat echter vooral stil bij de ontwikkelingen die vanaf de jaren 70 onder invloed van de feministische beweging op gang werden gebracht in het onderwijs. In het kielzog van de eerste wereldvrouwenconferentie en gesteund door de Belgische overheid ondernamen feministen toen immers verwoede pogingen om seksestereotypering en -discriminatie uit leermiddelen te elimineren en om specifieke jongens- en meisjespedagogiek te vervangen door roldoorbrekend onderwijs. Maar kan het onderwijs fungeren als motor van maatschappelijke veranderingen ? Recent is men ook in feministische kringen gaan inzien dat er bovendien een wettelijk kader noodzakelijk is om gelijkheid te realiseren en dat vrouwen trouwens niet de enige groep is die maatschappelijk wordt achtergesteld.