Résumé
In dit artikel stelt Mirjam de Baar de historische beeldvorming rond Antoinette Bourignon ter discussie. Antoinette Bourignon was een in de zeventiende eeuw levende religieuze leidster, die vrijwel uitsluitend mannelijke volgelingen trok onder wie de geleerde Jan Swammerdam. De auteur weigert de negatieve beeldvorming die historische biografen rond deze religieuze vrouw opbouwden te aanvaarden. Zij laat zien hoe Bourignon zich door zich te beroepen op haar vrouw-zijn een spreekpositie weet te verwerven in het theologische vertoog van haar tijd, maar ook hoe dit beroep haar tegenstanders de gelegenheid biedt om haar in discrediet te brengen als 'sot wijf' of 'oude doolster'. De hiërarchische man-vrouw verhouding keert Bourignon symbolisch om tot die van moeder-kindrelatie.